گروه ریز زیست فناوری و زیست الهام - دانشكده مهندسی علوم زيستی sbe

حسین صباحی
گروه نانوبیوتکنولوژی و زیست تقلید:
بخش نانوبیوتکنولوژی دانشکده علوم و فنون نوین در دانشگاه تهران در حال حاضر پذیرای دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری در گرایشهای زیر میباشد.
نانوزیست فناوری یک زمینة میانرشتهای است و هدف آن نیز مهندسی، ساخت و دستکاری سامانهها در ابعاد یک تا صد نانومتر با الهام از ابزارهای نوین برای شناخت دنیای ریز حاکم بر سامانههای زیستی است. این علم، پلی مابین فیزیک، شیمی، زیستشناسی و علوم مهندسی بوده و معرف حوزه نوین از علوم میانرشتهای است که به یک قطب برتر علمی در قرن 21 تبدیل شده است. این فناوری همچنین حد واسطی بین نانوفناوری و زیستفناوری بوده که ترکیب این فناوریها باعث تولید نسل جدیدی از مواد و سامانههایی شده است که در حوزههای مختلفی همچون پزشکی، محیط زیست و کشاورزی کاربرد فراوانی دارد. نانوزیست فناوری چشمانداز جدیدی برای دانشجویان و پژوهشگرانی که در سیستمهای فیزیکی و زیستی در مقیاس نانو و کاربرد آن در پزشکی و صنعت فعالیت دارند فراهم آورده است.
زیست الهام (بیومیمتیک) حوزهی نوینی از علم است که در آن عناصر، مدلها، سیستمها و فرایندهای طبیعی مطالعه میشود و از آنها برای حل مشکلات انسانی به طور خلاقانه الگوبرداری میشود. در یک تعریف خاص، زیست الهام به عنوان استراتژی آگاهانه طراحان و مهندسین برای مشاهده و یادگیری از اصول طراحی طبیعت توصیف میشود. عبارت بیومیمتیک برای اولین بار توسط Otto Schmitt در سال 1957 معرفی شد که در تحقیق دکترای خود وسیلهای فیزیک طراحی کرد که عمل الکتریکی اعصاب را تقلید مینمود. بیومیمتیک از واژه یونانی بیومیمسیس (Biomimesis) مرکب از Bio به معنی حیات و Mimesis به معنی تقلید مشتق شده است. علیرغم اینکه الهام و الگوگیری از خلقت در مقیاسهای مختلف امکانپذیر است، در بیشتر موارد، بیومیمتیک در سطح میکروسکوپی و مقیاس مولکولی دنبال میشود. علت عمده این گرایش آن است که بسیاری از ویژگیهای برتر طراحی در خلقت در مقیاس نانو یافت میشوند.
اهداف گروه نانوبیوتکنولوژی:
1- سنتز نانومواد، نانوابزارها و نانوسامانه ها و بررسی کاربردهای زیستی آنها
2- کاربرد نانوبیوتکنولوژی در حوزه دارورسانی، ژن رسانی، نانوزیست حسگرها، کیت های تشخیصی، دستگاه های قابل حمل و تشخیص در بالین (POCT)، بررسی برهمکنش پروتئین-پروتئین، پروتئین-DNA و محاسبات زیستی
3- کاربرد نانوتکنولوژی در مهندسی بافت: ایجاد داربست های جدید برای رشد سلولی، و بازسازی بافت ها و اندام ها
4- کاربردهای زیست محیطی نانوبیوتکنولوژی: از نانوبیوتکنولوژی برای مقابله با چالش های زیست محیطی اعم از تشخیص و حذف آلودگی آب، خاک و هوا
5- بررسی سمیت نانوذرات
6- توسعه مواد و ابزارهای زیست تقلید و الهام از حیات: مواد مانند چسب های زیست تقلید برای کاربردهای پزشکی، مهندسی بافت، ترمیم زخم ها و دارورسانی بدون آنکه آلودگی های زیست محیطی ایجاد کند. ماشین های مولکولی، نانوربات ها،
7- تدوین استانداردهای اخلاقی برای نانوبیوتکنولوژی و نانوبیومیمتیک
8- افزایش آگاهی عمومی جامعه در حوزه نانوبیوتکنولوژی: اجرای برنامه های اطلاع رسانی عمومی برای آموزش جامعه در مورد مزایا و خطرات بالقوه نانوبیوتکنولوژی.
9- توسعه همکاری های میان رشته ای: انجام طرح های تحقیقاتی میان رشته ای با حضور محققان و متخصصان نانوتکنولوژی، زیست شناسی، شیمی، فیزیک، مهندسی شیمی، داروسازان و پزشکان بالینی.